Συνέβη λοιπόν. Η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε από το ΠΑΣΟΚ στις σημερινές εκλογές. Είναι όντως πολύ θλιβερό το ότι οι Έλληνες της Ελλάδας δεν έχουν την επαρκή διορατικότητα να πάρουν τη σωστή απόφαση τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικό κίνδυνο από όλες τις μεριές, συμπεριλαμβανομένου και του εσωτερικού. Πάντα επιλέγουν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Γιατί;
Ο κύριος λόγος που το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία πάντα νικούν είναι απλός. Η μαζική πλειοψηφία των ψηφοφόρων, (περίπου 80% αν λάβουμε υπ'όψιν μας το αποτέλεσμα, το οποίο αφήνει ένα 20% για όλα τα άλλα κόμματα), πιστεύει πως εφόσον τα άλλα μικρά κόμματα ποτέ δεν παίρνουν πολλές ψήφους, μία ψήφος σε μικρό κόμμα είναι χαμένη, και κατά συνέπεια (απρόθυμα πολλές φορές) δίνουν την ψήφο τους σε ένα από τα δύο μεγάλα. Αυτή είναι η λάθος επιλογή αν θέλουν/θέλουμε αλλαγή. Αν περισσότερες ψήφοι πήγαιναν σε μικρότερα κόμματα, ίσως το πολιτικό τοπίο αλλάξει εφόσον οι ψήφοι δείξουν ότι ο κόσμος θέλει κάτι άλλο καλύτερο. Όχι πως τα μικρότερα κόμματα είναι όλα καλά. Σίγουρα όχι. Αλλά υπάρχουν ένα-δύο που τουλάχιστον νοιάζονται περισσότερο για την ιστορία του Έθνους και το λαό, και δε θα ακολουθούσαν τυφλά τις κατευθύνσεις των υπερδυνάμεων.
Οι Έλληνες ξέρουν ότι και τα δύο κόμματα είναι διεφθαρμένα. Επίσης ξέρουν ότι οι αρχηγοί τους αποκλειστικά συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση που είναι η πολιτική, καθώς και οι δύο προέρχονται από γενιές πολιτικών οι οποίοι δεν έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα, πέρα από το να εξασφαλίσουν τη θέση του καπετάνιου στο καράβι. Δεν είναι πατριώτες με την κυριολεκτική έννοια. Δεν έχουν στην καρδιά τους την αιώνια φλόγα από την οποία είναι φτιαγμένη η Ελλάδα. Απλά σπούδασαν πολιτική, αλλά δεν μελέτησαν αρκετά τη βαριά κληρονομιά που κουβαλάμε ως Έλληνες, και τι σημαίνει να είσαι Έλληνας και πατριώτης. Δυστυχώς, αυτό είναι που χρειάζεται τώρα η Ελλάδα, περισσότερο από ποτέ, αν θέλει να ξεπεράσει τα προβλήματα άθικτη, ακέραιη και αξιοπρεπής. Έναν πατριώτη στο πηδάλιο. Οι πολιτικοί απλά δεν κάνουν πια.
Δε λέω ότι η Νέα Δημοκρατία θα ήταν η καλύτερη επιλογή. Αλλά κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, μία ψήφος για το κόμμα που δεν προτίθεται να ξεπουλήσει τη χώρα κομμάτι κομμάτι, θα ήταν η καλύτερη επιλογή όπως το βλέπω εγώ. Ίσως και να κάνω λάθος.
Ομολογουμένως, η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε και τίποτα σημαντικό στη θητεία της. Κυρίως επειδή ο Καραμανλής ήταν πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να χειριστεί και να κατευνάσει όλα τα σκάνδαλα που προέρχονταν από το επιτελείο του. Δεν κατάφεραν να ψιθυρήσουν ένα βέτο στο Βουκουρέστι σε μια χαμηλής ποιότητας προσπάθεια να περισώσουν την εικόνα και την ιστορία. Προσποιήθκαν πως είχαν τα κότσια να σταθούν απέναντι στις Αμερικανικές και τις Ευρωπαϊκές πιέσεις σχετικά με το Σκοπιανό, το οποίο σε αυτή τη χρονική στιγμή (μαζί με τις τουρκικές προκλήσεις) είναι το ύψιστης σημασίας ζήτημα για την επιβίωση του Έθνους.
Κι αυτά είναι το λιγότερο που μπορώ να πω για το ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς, το ότι η ΦΥΡΟΜ χρησιμοποιεί την ιστορία και το όνομά μας για να γεμίσει το κενό στη δική της ιστορία (ή την έλλειψή της), δεν τους πειράζει. Και δεν μπορώ να ξεχάσω πριν μερικά χρόνια, όταν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Παπανδρέου επισκεπτόταν το Τορόντο του Καναδά, έκανε αυτή την πλέον διάσημη δήλωση όσο αφορά στις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις σε ελληνικά εδάφη: "Ίσως μπορούμε να τους δώσουμε μερικές εκτάσεις γης ώστε να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι τη νύχτα"
Για να μην αναφέρω ότι θέλουν να δώσουν ελληνική υπηκοότητα και εθνικότητα σε όλους τους μετανάστες, νόμιμους ή παράνομους, αρκεί να έχουν ζήσει στην Ελλάδα για πέντε χρόνια. Κι αυτό, απλά για να εξασφαλίσουν περισσότερες ψήφους και υποστήριξη για τις επόμενες εκλογές.
Παρακαλώ;;; Να τους δώσεις μερικές εκτάσεις;;; ΓΑΜΙΟΛΗ, οι πρόγονοί μου πέθαναν για κάθε εκατοστό ελληνικής γης, και πιστεύεις ότι ΕΣΥ έχεις το δικαίωμα να τα ΔΩΣΕΙΣ; Θα μπορούσες να κοιμηθείς πιο ήσυχος έχοντας κάνει κάτι τέτοιο; Υποθέτω δεν έχεις συνείδηση να σε ενοχλεί.
Προσωπικά, θα ντρεπόμουν και να κλείσω τα μάτια μου αν είχα βεβηλώσει έτσι τη μνήμη των παππούδων μου που ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, και του παππού μου από τη μεριά του πατέρα μου που ήταν καπετάνιος επαναστατών που πολέμησαν κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Και παρ'όλο που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελάδα και αγαπώ αυτόν τον τόπο με κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου, δεν έχω ψήφο και λόγο για το τι συμβαίνει εκεί, ενώ κάποιος παράνομος μετανάστης που μπήκε στη χώρα πριν πέντε χρόνια και το μόνο που έκανε είναι να επιβιώνει εις βάρος του Έλληνα φορολογούμενου, έχει το δικαίωμα να ψηφίσει για άλλον έναν μετανάστη στην παράταξη του ΠΑΣΟΚ; Ε όχι, διάολε!
Αυτός ο άνθρωπος, ο Παπανδρέου, και κατ'επέκταση το κόμμα του, δεν έχουν τσαγανό. Ακολουθούν τις επιθυμίες της Αμερικής, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Τουρκίας, και όλων των άλλων. Αλλά τι γίνεται με την αξιοπρέπειά μας, την ιστορία μας και την εθνική μας ταυτότητα;;;
Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι οι Έλληνες δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται αυτό. Όπως είπα πιο πάνω, κανένα από τα δύο κόμματα δεν είναι καλό. Όπως και να'χει πάντως, θα πίστευε κανείς, ότι θα επέλεγαν το λιγότερο πουλημένο. Οπότε, έχουμε τη Νέα Δημοκρατία της οποίας τα κύρια προβλήματα ήταν εσωκομματικά σκάνδαλα αλλά λίγο σθένος στις εξωτερικές πιέσεις, και έχουμε και το ΠΑΣΟΚ που δεν το νοιάζει τίποτα άλλο εκτός από τους απ'έξω, (κυρίως τις ΗΠΑ) και δεν δίνουν μία για την ιστορία της χώρας και την αξιοπρέπεια.
Για μένα, είναι ακατανόητο το γιατί ανησυχούν τόσο πολύ για το τι θέλουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε.
Εγώ το βλέπω έτσι, δώστε βάση:
Αν το σπίτι μου λεγόταν Ελλάδα, και το γκαράζ μου Μακεδονία, εγώ όντας ο άρχων του σπιτιού, σα να λέμε πρωθυπουργός, παίρνω τις αποφάσεις που επηρεάζουν το σπίτι μου, το γκαράζ μου, και τη γη μου γενικότερα. Κανείς άλλος. Οπότε, ας υποθέσουμε πως από τη μια μεριά του σπιτιού μου, έχω ένα γείτονα που τον λένε ΦΥΡΟΜ, από την άλλη έχω έναν που τον λένε Τουρκία, και από την άλλη μεριά του δρόμου λίγο παρακάτω, υπάρχει μια άλλη γειτονιά με το μεγαλύτερο και ομορφότερο σπίτι στο τετράγωνο, που λέγεται ΗΠΑ/Ε.Ε.
Τώρα, ας πούμε πως στο ΦΥΡΟΜ αρέσει το όνομα του γκαράζ μου, και θέλει να ονομάσει το σπίτι του Μακεδονία, στο οποίο εγώ λέω όχι. Τότε οι ΗΠΑ/Ε.Ε. μου λέει "Έλα τώρα, δώσε το όνομά σου για το σπίτι του, αλλιώς δεν θα είμαστε και πολύ ευτυχισμένοι". Εγώ πρέπει να κάνω αυτό που μου λένε; ΟΧΙ! Δεν πρέπει! Δεν το δίνω σε κανέναν αυτό το όνομα. Αυτό το όνομα είναι μέρος του σπιτιού μου!
Κι ας υποθέσουμε ότι η Τουρκία μου λέει: "Ξέρεις, αυτή η πλευρά της αυλής σου που είναι κοντά στο φράχτη μου, πιστεύω ότι μου ανήκει, και τη θέλω", κι εγώ λέω "Όχι, είναι δική μου αυλή, είναι μέσα στο φράχτη μου και δεν μπορείς να την πάρεις". Τότε οι ΗΠΑ/Ε.Ε. λένε "Λοιπόν, ξέρεις, είναι κοντά στο οικόπεδο της Τουρκίας γι αυτό θα έπρεπε να είσαι ευγενικός και να την αφήσεις να την πάρει για να σταματήσει να σ'ενοχλεί, αλλιώς δε θα είμαστε καλοί μαζί σου πια".
Εγώ πρέπει να κάνω αυτό που μου λένε;
Tι κι αν πω ΟΧΙ και στις δύο απαιτήσεις; Τι μπορούν πραγματικά να κάνουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε.; Εγώ και οι γείτονές μου είμαστε εδώ, και οι ΗΠΑ/Ε.Ε. είναι πολλά σπίτια μακριά. Αν δεν τους αρέσει το πως χειρίζομαι το σπίτι μου, δεν πειράζει. Είναι το σπίτι μου, και κάνω ό,τι μ'αρέσει μαζί του. Απλά επειδή έχεις το ωραιότερο σπίτι και γουστάρεις τους γείτονές μου γιατί μερικές φορές σου κάνουν χάρες, αυτό δε σου δίνει το δικαίωμα να διευθύνεις και να επικρίνεις τις πράξεις μου όσο δεν πειράζω κανέναν και είμαι μέσα στα δικαιώματά μου. Εργάστηκα σκληρά να φτιάξω το σπίτι μου όπως είναι σήμερα. Από τη στιγμή που υπάρχουν νόμοι στο κράτος, δεν μπορείς να έρχεσαι μέχρι εδώ και να μου χτυπάς το χεράκι επειδή δεν συμφωνώ με τις απαιτήσεις των άλλων σου φίλων ή γειτόνων.
Εσύ δε θα'θελες να δώσεις εδάφη στους γείτονές σου, και ονόματα του σπιτιού σου σε κανέναν άλλο. Εγώ γιατί να το κάνω;
Και για να τελειώνω, μου ζητάς να δεχτώ την είσοδο όλων των ξένων που έρχονται σε μένα για καταφύγιο. Πήρα κανά-δυό, όσους μπορώ να αντέξω να παρέχω καταφύγιο και να συντηρήσω, και μέχρι εκεί. Μη μου ζητάς να δεχτώ περισσότερους απ'όσους αντέχω να ταΐζω, γιατί δεν θα αφήσω την οικογένειά μου να πεινάσει για να ταΐζω ξένους. Η οικογένειά μου έρχεται πρώτη. Όπως και η δική σου οικογένεια έρχεται πρώτη. Το οποίο είναι ο λόγος που έχεις σηκώσει τεράστια τσιμεντένια τείχη και έχεις βάλει φρουρούς γύρω από το σπίτι σου, για να μην αφήνεις να μπαίνουν ξένοι τους οποίους δεν θέλεις. Γι αυτό δεν έχεις το δικαίωμα να στέλνεις όλους τους υπόλοιπους στο δικό μου σπίτι και να περιμένεις να τους στεγάσω και να τους ταΐσω εις βάρος της οικογένειάς μου.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η παρομοίωση είναι υπεραπλουστευμένη, ΑΛΛΑ, δεν είμαι πολιτικός να ωραιοποιώ τα πράγματα, οπότε μπορεί να ακούγομαι ωμός. Σας παρακαλώ όμως προσπαθήστε να καταλάβετε το μήνυμα εδώ. Αυτό είναι το σημαντικό.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα κάνει ακριβώς αυτό που θέλουν οι ισχυροί φίλοι της, απλά για να εξασφαλίσει την ηγεσία της χώρας (με τη βοήθειά τους), με την ελάχιστη ανησυχία για το πως νιώθει η οικογένειά της για αυτές τις αποφάσεις. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αν παραμερίσουν την οικογένεια απλά για να ικανοποιήσουν την ανάγκη των "πατέρων" να διατάζουν και να γίνονται αποδεκτοί, τότε μια μέρα δε θα υπάρχει οικογένεια να διατάζουν, και το σπίτι τελικά θα καταλήξει ένα κενό γιαπί γεμάτο με κάθε είδους ανθρώπους που δε θα νοιάζονται γι αυτό, ακόμα κι αν ισοπεδωθεί.
Έχοντας αυτά στο μυαλό μου, δίνω τα συλλυπητήριά μου σε όλους τους Έλληνες ανά τον κόσμο, και σας ζητάω να θυμάστε αυτή τη μέρα, την 4η Οκτωβρίου 2009. Πιθανώς την αρχή του τέλους της Ελλάδας όπως την ξέραμε.
Ελπίζω βαθύτατα και ειλικρινά να πέφτω 200% έξω.
X.K.
Υ.Γ. Για το γιό μου.
Λυπάμαι πάρα πολύ που δεν ήμουν ικανός να κάνω οτιδήποτε για να το αποτρέψω αυτό. Λυπάμαι που όλη η ένδοξη και επίπονη ιστορία που σου διδάσκω, δε θα είναι παρά το παραμύθι ενός γέρου όταν θα έχεις δικά σου παιδιά για να τους το περάσεις. Και λυπάμαι που η υπέροχη χώρα για την οποία σου μιλάω δε θα υπάρχει στο μέλλον σου. Αλλά ότι κι αν διαβάσεις ή ακούσεις ή σου πουν, σε παρακαλώ θυμήσου, δε σου έχω πει, και δε θα σου πω ποτέ, ψέμματα.
Υ.Υ.Γ. © B, χίλλια ευχαριστώ.
No comments:
Post a Comment