Η χώρα μας είναι το σπίτι μας. Ο λαός μας, το Έθνος μας είναι η οικογένεια μας. Στο σπίτι μας μπορούμε να φιλοξενήσουμε ένα ορισμένο αριθμό ανθρώπων, όσων μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Όταν χρειαστεί το κάνουμε. Από παράδοση φιλοξενίας, πολιτισμό, χριστιανικό πνεύμα, από την φυσική συμπάθεια μας προς τον αδύνατο. Όμως δεν θα ριψοκινδυνέψουμε την ασφάλεια των παιδιών μας, δεν θα επιτρέψουμε στον φιλοξενούμενο ν’ ανεβεί στο κρεβάτι μας, να μας αλλάξει συνήθειες, να φορέσει φερετζέ στις γυναίκες μας, δεν θα του επιτρέψουμε να θεωρήσει ότι μπορεί ν’ ανάψει φωτιά μες το σαλόνι μας, δεν θα του επιτρέψουμε να μας ζητήσει και τα ρέστα.
Ποιος θέλει 300.000 μουσουλμάνους στην Αθήνα; Ποιος μας ρώτησε αν θέλουμε άλλη μια τεράστια μειονότητα που θεωρεί τις μανάδες και τις κόρες μας πουτάνες γιατί δεν φοράνε μαντήλα και κυκλοφορούν με παντελόνια; Ποιος μας ρώτησε εάν θέλουμε ν’ ακούμε το κάλεσμα του μουεζίνη μέσα στην πόλη που πέθανε ο Καραϊσκάκης για την ελευθερία της.
δείτε ολοκληρο το άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη από το enkripto.blogspot.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment