Ποτέ να μην ξεχνάμε

Από την Επανάσταση
Πέρασαν δυο αιώνες
Μα τώρα την αμφισβητούν
Ταγοί και “κηδεμόνες”.

Θέλουνε να μας πείσουνε
Σκλαβιά πως δεν υπήρχε
Κι ο Έλληνας της εποχής
“Τα πάντα τότε είχε!!”

Την εθνική παρέλαση
Θέλουν να καταργήσουν
Τους φίλους μας και γείτονες
Να μην στεναχωρήσουν.

Μοιάζει η ηγεσία μας
Σαν να μην συμμετάσχει
Φαίνεται απ’ το σύνδρομο
Της απραξίας πάσχει.

Οι γείτονες μάς παίρνουνε
Δόξα και ιστορία
Και η ηγεσία σε όλα αυτά
Δεν δίνει σημασία.

Οι αρχηγοί μας φαίνεται
Κρυφά και μιλημένα
Τα Ελληνικά ιδανικά
Τα έχουν πουλημένα.

Οι Έλληνες της διασποράς
Πολύ ανησυχούνε
Δεν θέλουν την Πατρίδα τους
Μικρότερη να δούνε.

Μα στην Πατρίδα οι Έλληνες
Όλα τα προσπερνάνε
Και όταν βρουν τα δύσκολα
Βοήθεια ζητάνε.

Στα τάρταρα πετάξανε
Ήθος και οικονομία
Και πάνε εκεί να ρίξουνε
Δόξα και ιστορία.

Ίσως ποτέ δεν νοιώσανε
Το τι θα πει Πατρίδα
Και τι να ζεις ελεύθερος
Στου ήλιου την αχτίδα.

Οι ήρωες θυσιάστηκαν
Ποτέ να μην ξεχνάμε
Και την ελευθερία μας
Σε εκείνους την χρωστάμε.

Γι’ αυτό απ’ την παρέλαση
Φέτος κανείς μην λείψει
Και την ευγνωμοσύνη του
Στους ήρωες να δείξει.

Οι Έλληνες απανταχού
Και η κάθε παροικία
Πρέπει να κάνουν σύσσωμοι
Μεγάλη παρουσία.

Είναι καιρός να δείξουμε
Όλη την δύναμή μας
Και με την παρουσία μας
Και την συμμετοχή μας.

Να δώσουμε το μήνυμα
Τώρα στην ηγεσία
Πως δεν μπορούν ν’ αλλάξουνε
Αυτοί την ιστορία.

Μέσα στην κοσμοθάλασσα
Το μήνυμα νά ‘ναι ΕΝΑ
Ζήτω οι αθάνατοι ήρωες
Ζήτω το ΕΙΚΟΣΙ-ΕΝΑ.

Είναι στον κόσμο η πιο γλυκιά
λέξη η ελευθερία
Γι’ αυτό και εμείς ας κάνουμε
Μια ελάχιστη θυσία.

Τίποτα πιο πολύτιμο
Απ’ την ελευθερία
Από την οικογένεια
Πατρίδα και θρησκεία.

Γιάννης Καραγιάννης
Από Ρειχιά, Λακωνίας
Μόντρεαλ, Καναδά, Μάρτιος 2011